Moja Ukochana Przyjaciółko, drzewa wyglądają jak patyczki oblepione cukrem, piękne i skrzące.
Dziś wszystko jest białe i nasze, jak nietoperz i jak bajka. Nie czuj chłodu, lecz obsyp mnie mroźnym brokatem, a później poskrzypimy trochę nagimi stopami. A obudzi się Biały Pegaz i Biały Jednorożec, nasze wierzchowce czekające na głośne kroki Księżniczek tej krainy. To dla nas schylają głowy.
Nadam Jednorożcowi Imię Tajemne, a Pegaz poprosi Cię o swoje. Nie będzie już dla nas żadnej granicy, tylko złap jego skrzydło, ujarzmij suknię. Popędzimy przez świat, uśpimy w bieli ziemię i niebo, pokołysze nas spokojny kłus, zachwyci szaleńczy galop. Rozdzielimy się tylko na chwilę, byś mogła złapać we włosy gwiazdy Oriona
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz